.jpg)
Alles kan beter, behalve Mark Uytterhoeven. Hij begint zijn tv-carrière als sportjournalist bij de BRT in 1980. Sport is leuk maar nogal ernstig, moet hij gedacht hebben. Al gauw maakt hij deel uit van de panels van 'De Taalstrijd' en 'De Perschefs', vernuftige radioprogramma's waarin Uytterhoeven zijn gevatheid tentoon kan spreiden. Toch is dit slechts een voorsmaakje van wat komen zal. In de jaren negentig kluistert hij Vlaanderen aan het scherm met een resem radicaal vernieuwende ontspanningsprogramma's. "Wij deden dingen die voordien ondenkbaar waren, die eigenlijk niet mochten," zegt Uytterhoeven nu. Toen was hij een hype. Hij 'vlucht' naar Zuid-Frankrijk, waar hij een tweede thuis heeft gevonden. Toch blijft hij programma's maken voor de Vlaamse televisie, onder andere voor het succesvolle productiehuis 'Woestijnvis'.
De rode draad die door zijn programma's loopt, is humor. Het begint allemaal met het 'Huis van wantrouwen', dat hij samen met Wouter Vandenhaute presenteert. Een programma vol verrassende rubriekjes waarin de praatgasten op een toen ongehoorde wijze werden geïnterviewd. Kort daarna volgt 'Morgen maandag', dat hij alleen voor zijn rekening neemt. Deze twee programma's breken kijkcijferrecords en heel Vlaanderen praat erover. Maar Uytterhoeven is onverzadigbaar: "Als je twee miljoen kijkers hebt, zijn dat er nog altijd vier miljoen die niet kijken." Later is hij nog de bezieler van billenkletsers als 'Onvoorziene omstandigheden', 'Alles kan beter' of 'Alles komt terug'. In 2003 gebruikt hij zijn populariteit om een reddingsactie op touw te zetten voor zijn geliefkoosde, maar zieltogende voetbalclub KV Mechelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten